FAKTOR-FAKTOR PEMINJAMAN UNSUR BAHASA ASING



Za’ba memberikan beberapa faktor orang Melayu meminjam unsur bahasa asing, salah satunya ialah disebabkan keperluan. Peminjaman dilakukan apabila tidak terdapat perkataan yang sesuai untuk menyatakan atau memberikan nama kepada sesuatu perkara atau benda yang baharu atau asing daripada fikiran dan budaya orang Melayu. Hal ini disebabkan oleh perkembangan dunia ilmu. Walaupun terdapat perkataan Melayu, perkataan itu mungkin tidak sesuai dan tidak setara dengan maksudnya. Perkataan itu juga mungkin sudah lapuk atau lusuh dan menjadi tidak sesuai lagi untuk digunakan . Kosa kata daripada perkataan lain terpaksa dipinjam kerana penggunanya tidak mengetahui kewujudan perkataan berkenaan dalam bahasa Melayu. Walaupun perkataan itu wujud, mungkin penggunanya gagal mengingat atau mencarinya ketika hendak digunakan. Peminjaman dilakukan untuk melicinkan usaha merancang dan membina bahasa Melayu. Dengan cara itu juga, status bahasa melayu dapat ditingkatkan sebagai bahasa moden.


            Dalam buku Bahasa Melayu Kertas 1& 2 oleh Syarifah Nor Syed Abd Rahman, menyatakan bahawa faktor -faktor peminjaman disebabkan oleh kekerapan penggunaan bahasa asing yang tinggi. Masyarakat lebih kerap menggunakan sesuatu unsur bahasa asing sehingga menjadi mudah dan senang diingati. Selain itu, peminjaman terjadi adalah untuk mengatasi masalah sinonim. Penyebaran agama islam ke Nusantara membawa masuk istilah yang ada atau memberi maksud yang lebih khusus daripada istilah sedia ada seperti istilah “nikah” dan “kahwin”.

      Selain itu terdapat faktor struktural dan faktor bukan struktural dalam pembentukan bahasa pinjaman ini. Faktor structural memperlihatkan proses peminjaman yang berlaku secara berstruktur dan berperingkat. Beberapa aspek diketengahkan dalam faktor ini iaitu persamaan struktur, iaitu diantara struktur bahasa. Perbezaan yang terdapat di antara struktur-struktur bahasa akan menyebankan proses peminjaman menjadi lebih terhad. Unsur linguistic yang bersifat terbuka akan lebih mudah untuk mengalami proses peminjaman berbanding kata-kata fungsi seperti kata nama dan sendi kata. Kekerapan penggunaan kata juga menjadi punca dalam proses peminjaman kata. Ini disebabkan keperluan penggunaan kata yang tidak terdapat dalam bahasa tempatan. Faktor ini boleh menimbulkan kekeliruan kerana penggunaan secar tidak langsung sudah menjadi kebiasaan sehingga menganggap kata tersebut merupakan kata asli yang terdapat dalam bahasa penutur. Keusangan kata juga turut menyebabkan sesebuah bahasa mengalami peminjaman. Ini bagi memastikan bahasa tersebut sentiasa releven untuk digunakan dan dapat difahami oleh masyarakat penutur. Jika kata tersebut tidak mengalami unsur pinjaman, penutur bahasa akan memilih untuk menggunakan bahasa yang lebih standard. Selain daripada itu, kekurangan perbezaan semantik juga menyebabkan keperluan meminjam istilah bahasa asing untuk memperlihatkan perbezaan antara dua makna.

          Peminjaman bukan struktural dapat diklasifikasi sebagai proses peminjaman secara semulajadi. Antara faktor bukan bukan struktural seperti kesan perkembangan sejarah kebudayaan Melayu yang terbentuk melalui proses pertembungan bahasa. Faktor peminjaman bukan struktural juga melibatkan proses peminjaman daripada bahasa yang berprestij. Namun begitu, tidak salah juga sekiranya bahasa yang berkedudukan tinggi meminjam bahasa daripada bahasa yang berkedudukan rendah. Peminjaman ini juga turut berlaku disebabkan oleh unsur semulajadi dalam perkembangan sesebuah bahasa.

Apa itu Percampuran code? Code Mixing?


Post a Comment

0 Comments